Κάτι έχει αυτή η επέτειος που όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν σκονίζει. Σαν κάθε χρόνο να ανοίγουμε το βιβλίο της εξέγερσης και οι εικόνες που περιγράφει να ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας. Πώς όμως να γίνει διαφορετικά όταν, μισό αιώνα μετά, το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» είναι επίκαιρο όσο και τότε; Όταν η ακρίβεια εξανεμίζει το όποιο εισόδημα, η παιδεία μετατρέπεται σε μπίζνα η οποία θα ξεσκαρτάρει και θα πετάει εκτός όσους δε μπορούν να το αντέξουν οικονομικά, όταν η καταστολή είναι η απάντηση σε κάθε πρόβλημα;
Το Πολυτεχνείο έδειξε το δρόμο! Η εξέγερσή του εμπνέει και διδάσκει ότι όποιος δεν προσαρμόζεται με την «κανονικότητα» της φτώχειας και της ανελευθερίας, όχι απλά δεν πεθαίνει, αλλά ανοίγει το δρόμο για να ζήσει με αξιοπρέπεια. Ότι όταν όλα γύρω χειροτερεύουν επικίνδυνα, οι εξεγέρσεις του λαού και της νεολαίας είναι που ανατρέπουν τους τυράννους και όχι ο συμβιβασμός. Το Πολυτεχνείο είναι νέο και επίκαιρο κι ας πενηντάρησε, γιατί η ιστορία και η μνήμη παραμένουν ζωντανές από τους δικούς μας αγώνες.
Φέτος, με τη συνεχιζόμενη επιχείρηση «τελικής λύσης» του παλαιστινιακού ζητήματος, με την εξόντωση και την εκδίωξη των Παλαιστινίων από τη γη τους, ένα έγκλημα που διαπράττεται από το κράτος- τρομοκράτη του Ισραήλ με τη στήριξη των δυτικών κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής, με αποστολή φρεγάτας και στρατιωτικές διευκολύνσεις στις ΗΠΑ, ο αντιαμερικανικός – αντινατοϊκός χαρακτήρας του Νοέμβρη είναι πιο επίκαιρος από ποτέ.
Με αγώνες κερδίζουμε ψωμί, παιδεία, ειρήνη, ελευθερία!
Όλοι/όλες στην πορεία της 17 Νοέμβρη!
Να βαδίσουμε στο δρόμο του Νοέμβρη και στο πλευρό της Παλαιστίνης!
Μια Πόλη στο Δρόμο 